ROCKY MOUNTAINS 2013

dag 4

maandag

26 augustus

Route via de Logan Scenic Byway en de Oregon Trail Bear Lake Scenic Byway.

van	:	Brigham City/Perry (UT)
naar	:	Montpelier (ID)
afstand	:	99,8 mijl / 160 km

Zonder de wekker te zetten staan we toch op tijd op. Het heeft de hele nacht hard gewaaid en het is nu bewolkt en minder warm. Gisteren heeft Hans in de kampwinkel een bus WD40 gescoord, iets dat een echte Jeeper altijd bij zich heeft..… Hiermee wordt de deur van de wc in de camper gesmeerd, want die piepte zeer erbarmelijk.

Na alles slingervast opgeruimd te hebben vertrekken we. In Logan stoppen we bij de Walmart om nog wat proviand in te slaan. Het is alweer een kar vol en we stouwen alles in de kastjes, berging en de koelkast. We kunnen nu even vooruit. Het is bewolkt en 80 graden Fahrenheit, prima weer om te toeren. Voor de lunch vinden we een leuk plekje langs de Emigration Canyon Road bij de Second Dam in de Logan River en eten een broodje met tonijnsalade en een banaan.

We rijden verder over de Logan Canyon Scenic Byway, die loopt van Logan naar Garden City en is 41 mijl lang. De route voert door een prachtig landschap en het hoogste punt van de weg ligt op 2.377 m.

Vanaf Garden City volgen we de Oregon Trail Bear Scenic Byway langs het Bear Lake naar het noorden. Ten noordwesten van het Bear Lake ligt de Minnetonkacave, de grootste kalksteengrot van Idaho. Wij laten deze links liggen, want een bezichtiging met 896 traptreden is ons te gortig.

LOGAN CANYON SCENIC BYWAY

De Logan Canyon Scenic Byway begint bij Logan en volgt de US-89 van de canyon, langs de toegangsweg naar het Beaver Mountain skigebied, naar Garden City en heeft een lengte van 41 mijl. Het hoogste punt van de weg ligt op 2377 meter, daarna daalt de weg naar het oosten via haarspeldbochten naar Garden City aan de oever van Bear Lake op 1798 meter hoogte. Deze weg loopt dwars door Uinta-Wasatch-Cache National Forest. Een ander deel van de 89 loopt meer noordelijk en komt langs de oever van Bear Lake terug bij Garden City.

Picknick langs de Logan River bij de Second Dam.

BEAR LAKE
Het Bear Lake is het tweede grootste natuurlijke zoetwatermeer in Utah. Het wordt ook wel de "Caribbean of the Rockies" genoemd, om zijn unieke turquoise-blauwe kleur, het gevolg van reflectie van kalksteenafzettingen in het meer. Het Bear Lake is meer dan 250.000 jaar oud en de eigenschappen van het water hebben geleid tot de evolutie van een aantal unieke diersoorten, die alleen in dit meer voorkomen. In 1819 werd dit meer ontdekt door Donald Mackenzie, een verkenner voor de North West Company, die het de naam "Black Bear Lake" gaf. Later werd de naam veranderd in Bear Lake.

Vanaf het Bear Lake Visitor Center hebben we een mooi uitzicht over Bear Valley en Bear Lake.

We dalen af naar Garden City aan het Bear Lake.

Garden City aan het Bear Lake.

Voorbij Garden City verlaten we de staat Utah en rijden de staat Idaho binnen.

IDAHO

De staat Idaho is een gebied dat oorspronkelijk bevolkt werd door Indianenstammen als de Nez Perce. Er bevinden zich in Idaho nu nog enkele grote reservaten. Idaho maakt deel uit van het Oregon-territorium, een gebied dat in 1846 formeel tot de Verenigde Staten ging behoren. Op 4 maart 1863 tekende president Abraham Lincoln een wet die het Idaho-territorium schiep. Op dat moment woonden er nog maar zo'n 17.000 mensen in het gebied. Velen trokken erdoorheen op weg naar de westkust, vooral ook tijdens de Californische Gold Rush van 1849. In 1866 werd in Idaho zelf goud gevonden. Dit en het in 1869 gereed komen van de transcontinentale spoorlijn bracht veel mensen naar de regio. Toen president Benjamin Harrison op 3 juli 1890 de wet ondertekende die van Idaho formeel, als 43ste, een staat van de Verenigde Staten maakte, woonden er al 88.548 mensen.

Vanaf de grens met Idaho volgen we tot Montpelier de Oregon Trail Bear Lake Scenic Byway.

OREGON TRAIL BEAR LAKE SCENIC BYWAY

De Oregon Trail Bear Lake Scenic Byway loopt van de grens met Utah naar het noorden en noordwesten tot Mc.Cammon. De route werd gebruikt door de Indianenstammen naar "Po-Ha-Ba" het geneeskrachtige water van de warme bronnen van Lava Hot Springs. Later door bonttrappers, goudzoekers en de kolonisten op zoek naar een nieuw bestaan. De Union Pacific Railroad legde het gebied open voor vracht en passagiers.