Als we deze dag wakker worden regent het nog steeds. De wolken hangen zo laag dat er geen berg te zien is. Zo is de Trollstigen rijden niet leuk, dus we verzinnen iets anders.

Onze geplande route hangt in de camper, dus even puzzelen. We besluiten eerst de Atlanterhavsveien in het noorden aan de kust te gaan rijden. Hopend dat het weer daar beter is. Dan komen we later op dit punt bij Åndalsnes.

We maken opnieuw een overtocht, nu naar Molde. De vaart duurt een half uur en we zijn precies op tijd om mee te gaan. Aan boord lekker een bekertje kofie en hete chocolade gedronken. Het is nog steeds koud buiten. In de camper kunnen we het gelukkig lekker warm stoken.

We rijden een stuk van de oude weg nr. 64, langs een camping waar alle gebouwen grasdaken hebben. Mooi gezicht.

Het is inmiddels droog en redelijk helder weer. We besluiten om meteen de Atlanterhavsveien te rijden. Dan op een camperplaats te overnachten en die spectaculaire weg de volgende dag nogmaals te rijden....!

Van Vevang tot Kristiansund rijden we de Atlantische Weg: Acht bruggen verbinden de eilanden, over gladgeschuurde scheren en aan weer en wind blootsgestelde rotseilandjes. De weg ligt als het ware in de Atlantische Oceaan. De zee heeft hier al sinds mensenheugenis uitdagingen gesteld aan het verkeer in dit kustlandschap. De Atlantische Weg hoort bij de mooiste toeristische route's ter wereld.

De meeste indruk maakt de Storseisundbrua, die als een golf in de zee ligt. Prachtig, je blijft er naar kijken.

We staan deze nacht tussen andere campers op een parkeerplaats, niet eens een officiele camperplaats, wel erg leuk. Verschillende nationaliteiten, we staan tussen een Zwitser en een Fransoos.

En 's nachts.......is de ondergaande zon boven de zee prachtig. Echt donker wordt het hier in de zomer niet, even later komt de zon al weer op. Het is een belevenis op zich.

TERUG

< VORIGE DAG

dag 18

VOLGENDE DAG >

TOP