Van de Staafkerk van Eidsborg, welke gebouwd werd midden in de jaren 1200, is alleen het schip bewaard gebleven. De kerk werd herbouwd in de 19e eeuw. Het koor werd afgebroken in 1826. Het nieuwe koor dateert van de periode 1845-1850. De kerk werd gerestaureerd in 1927 toen geschilderde figuren en ornamenten uit de Renaissance en oude muurschilderingen uit de 17e eeuw tevoorschijn kwamen.

De toren met de lange slanke spits is waarschijnlijk uit 1727, het draagt een windvaan met die aanduiding.

De kerk is gewijd aan de patroonheilige van de reizigers, Sint Nicolaas van Bari, plaatselijk bekend als St. Nikula. Rond 1300 werd een houten standbeeld van St. Nikula in de kerk geplaatst. Het werd al snel het centrum van een eigenaardige cultus. Elke midzomer bracht men in de kerk beloften en geschenken. Dit geschiedde met een uniek katholiek ritueel, met elementen uit heidense tijden, van de middeleeuwen tot rond het jaar 1750. Na het gebed in de kerk werd het beeld de kerk uitgedragen, de processie ging drie keer rond de kerk en vervolgens naar de Eidsborgtjønni, waar het werd gewassen. Het zweten van de tocht met het houten sculptuur zou een helende kracht hebben en de zonden wegwassen. In 1837 greep de pastoor in en kwam het beeld in een museum. De kerk kreeg in 1965 opnieuw een beeld en wordt ook gebruikt bij een historisch toneelstuk dat wordt opgevoerd sinds 2003.

TERUG

TOP